- фарқ
- I[فرق]бот. дарахти клён, ки баргҳояш паҳни зебостII[فرق]а1. ҷудо кардани ду чиз аз ҳамдигар, имтиёзи чизе ва ҳаммонанди худ; номонандии ду чиз аз ҳам, тамоиз миёни ду кас ё ду чиз; тафовут; фарқ доштан тафовут доштан, мутамайиз будан; фарқ кардан а) тафовут доштан; б) тамйиз миёни ду кас ё ду чиз, чизеро аз чизе ҷудо кардан, ташхис додан2. маҷ. тори сар, торак, болои сар3. васат, нӯк ва болои (теппаи) ҳар чиз; фарқи сар тори сар4. хати рост, ки бар асари шона задани мӯи сар дар он пайдо мешавадIII[فرق]а1. сапедадам, субҳ; сапедии аввали субҳ2. паймона, қадаҳ
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.